"Kobiety, które kochają za bardzo" to doskonały poradnik dla kobiet zaangażowanych w destrukcyjne uczucia do niedojrzałych emocjonalnie mężczyzn. Robin Norwood analizuje przyczyny, które skłaniają kobiety do wchodzenia w takie toksyczne związki. Z tej książki czytelnik dowie się, dlaczego kobiety kochają za bardzo, dlaczego podporządkowują niewłaściwym mężczyznom całe swoje życie, jak rozpoznać chore związki, których korzenie tkwią zwykle w dzieciństwie. Autorka także uczy, jak zwyciężyć w walce z uzależnieniem od rujnującego życie uczucia, ocalić własną osobowość, odzyskać godność i poczucie własnej wartości i stworzyć dojrzały i satysfakcjonujący związek. Robin Norwood to znana psychoterapeutka amerykańska specjalizująca się w terapii rodzin. Zajmuje się leczeniem szeroko rozumianych uzależnień. Przez wiele lat pracowała z żonami alkoholików.
Nasza praprababki Słowianki Żeńskie bóstwa i kobiece demony w mitologii Słowian Amazonki nad Wisłą O Wandzie, co Niemca nie chciała Dobrawa - pierwsza żona Mieszka I Księżna Oda - z klasztoru do świata dworskich intryg Tajemnica Białej Knegini Sygryda-Świętosława - polska księżniczka wśród wikingów
Publikacja opowiada o kobietach w początkach naszej państwowości, począwszy od praprababek Słowianek, poprzez postaci legendarne, na czele z Wandą, "co nie chciała Niemca", i Rzepichą, praprababką dynastii piastowskiej, a na ich córkach skończywszy.
Naszą podróż zaczniemy więc w czasach prehistorycznych, o których wiemy co nieco jedynie z podań i legend, a zakończymy w średniowieczu, opowiadaniem o piastowskiej księżniczce, której należy się tytuł pierwszej pisarki w dziejach naszej literatury.
Kosmetyka ozdobna i pielęgnacja twarzy : wiedza o produktach kosmetycznych i ich prawidłowym stosowaniu Tyt. oryg.: "Dekorative Kosmetik und Gesichtspflege".
Nowa, poruszająca opowieść autora bestsellerów o tajemnicach krajów arabskich.
Zatrważająca i niezwykle emocjonująca opowieść o biednych kobietach, które zostają służącymi w bogatych arabskich domach.
Pozbawione paszportów, możliwości kontaktowania się z rodziną, zamknięte za murami wartych miliony posiadłości, pracują często bez wytchnienia i dni wolnych od pracy. Gwałcone, bite, upokarzane, nie mają szans na poskarżenie się na swój los, dopóki nie skończy się ich kontrakt. Po powrocie do swoich krajów często wybierają milczenie, bo świat nie chce wierzyć w ich historie.Marcin Margielewski namówił pochodzącą z Indonezji Ekę, by opowiedziała wstrząsającą historię swojej mamy i cioci, które stały się ofiarami współczesnego systemu niewolnictwa.
To druga - po Modelkach z Dubaju - książka z serii Niewolnicy opowiadającej o ludziach, którzy na Bliskim Wschodzie traktowani są jak zwykły towar.
UWAGI:
Na okładce: Żyją, by służyć, służą, by przeżyć. Dramat kobiet, które stały się prywatną własnością.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Hasina ma sprecyzowany plan na życie, z kuzynem w roli męża - byle nie jako druga żona! Naiema co prawda nigdy nie poczuła motyli w brzuchu, ale wie, że one czekają w niebie. Lea, do niedawna walcząca feministka, z zapałem neofitki studiuje od kilku miesięcy w szkole koranicznej. Amira jest nowoczesną, wyzwoloną kobietą, nie bagatelizuje jednak nigdyzagrożeń ze strony złych duchów.Autorka "Kraju najszczęśliwszych kobiet" spędziła w Omanie dwa lata. W swojej książce bez oceniania obserwuje sytuację mieszkanek tego regionu i z uwagą wsłuchuje się nie tylko w to, o czym się głośno mówi, lecz także w to, co pada między wierszami. Jej przewodniczkami jest sześć kobiet, ale rozmawia też z wieloma innymi. Jedne urodziły się w Omanie, dla pozostałych stał się on drugim domem. Jest wśród nich córka wodza dużego omańskiego plemienia, jest wnuczka arabskiej niewolnicy, są służące, biznesmenki, wolontariuszki z Wielkiego Meczetu oraz uczennice szkoły szariatu. Ich odmienne doświadczeniaukazują islamski świat z różnych perspektyw, dając niejednoznaczny obraz kraju uznawanego przez mieszkańców za wyjątkowo szczęśliwy.Co się dzieje za zamkniętymi drzwiami kobiecych hosteli? Na czym polega nauka w szkole szariatu i czy każdy może ją podjąć? Co Omańczycy robią z dziećmi grzechu? Czy za cudzołóstwo w Omanie nadal grozi chłosta? Jak wyglądają arabskie wesela? Co grozi za praktykowanie magii? Dlaczego czasem życie w kraju najszczęśliwszych kobiet jest niemożliwe? To tylko część spośród wielu pytań, na które odpowiada ta książka.
UWAGI:
Bibliografia nastronach 256-258.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Naiwne, puszczalskie, nieodpowiedzialne.?Dlaczego nie zbudowały szczęśliwych, udanych związków, dlaczego nie ustawiły się w życiu zawodowym, dlaczego musiały szukać schronienia u obcych ludzi?Książka "Kwiaty Boga" zawiera prawdziwe historie kobiet, które spotykając się na co dzień z pogardą i niezrozumieniem społeczeństwa, są w istocie bohaterkami swojego życia. i życia swoich dzieci; które powstając z popiołów, na własnych barkach udźwignęły ciężar, na jaki wielu boi się nawet spojrzeć.Ich życie nigdy nie będzie tematem podniosłego filmu, ich twarze nie znajdą się na okładkach gazet. Ten heroizm jest cichy, niepozorny, naznaczony mozolnym stawianiem nogi za nogą w drodze pod górę. i przez to możliwy w życiu każdego z nas.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Japonki, które nie spełniają społecznych oczekiwań, nazywa się różnie: "przegranymi psami", "kobietami kamieniami", "świątecznym ciastem". Do niedawna ideałem było wychowanie "córek w pudełkach" - ukrytych przed zewnętrznym światem, przechodzących z domu rodziców do domu męża. Umierające z przemęczenia kobiety z przędzalni były "kwiatami narodu". Żeńską drużynę siatkówki media nazywały "kwiatem igrzysk". Kobiety w biurach nazywano "kwiatami biurowymi",jak ikebanę, kwiatowe aranżacje w lobby dużych korporacji. Długo traktowano je jak dekorację, którą zmienia się wraz z nową porą roku. Karolina Bednarz przygląda się Japonii krytycznie, ale z empatią, celnie wskazując bolączki i wyzwania, z którymi na co dzień mierzą się mieszkanki Kraju Kwitnącej Wiśni.
Kiedy czytałam Kwiaty w pudełku, trudno mi było zapomnieć o wartościach mi bliskich: prawie do decydowania o sobie, szacunku do innych czy akceptacji. Pod tym względem nie tyle oceniam, ile sprawdzam stopień emancypacji. W Japonii jest on dość niski na poziomie społecznych zasad, a zaskakująco wysoki, jeśli chodzi o indywidualne potrzeby. Jest w tym nadzieja, że owe potrzeby rozsadzą mity i stereotypy, dając możliwość swobody i szczęścia dla mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni. I wyjścia z tytułowego pudełka. [SYLWIA CHUTNIK]
UWAGI:
Bibliografia na stronach 305-[325].
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 600663 od dnia:2024-04-26 Wypożyczona, do dnia: 2024-05-27
